سفر گاز

گاز      

قصه این روزها

داستانی از تبار نور و گرما  

که میسوزد

که میسوزد

که میسوزد

قصه خون زمین که در رگ های ایران جاری است

از بالا بلندترین نقطه در گیلان

تا چابهار و خنج

می کاوند و می کاوند؛ از دریای پارس تا دل کوهها تا دشت ها و بیابان ها  

تا برسد به اردبیل سرد.  تا تهران (12) میلیونی.  تا کمترین جمعیت های روستائی  و گاز همچنان می سوزد و گاز سوزانده می شود

بی آنکه بدانیم و بپرسیم

بدانیم و بپرسیم که این گنج به رنج به دست آمده چگونه به دست می آید و چگونه مصرف و چرا به هدر می رود

بی آنکه بدانیم چه جان ها ؛ چه رنج ها و چه چشمها گاز را تا شعله های خانه و مغازه و کارخانه همراهی
 می کنند.

و این؛ داستان سفر گاز است

گاز داستانی به اندازۀ تاریخ دارد؛ از روزی که آتش بوده تا اکنون